november 28, 2018
Schrijven is een oude liefde van mij, net als vormgeven, spelen met letters en woorden en het maken van boekjes. Begin 2017 raakte ik in gesprek met schrijfster/journalist Lyda Westerink. Zij vertelde hoe Roodkapje voor haar als leidraad diende bij bijna al haar schrijfwerk. Alle elementen die een goed verhaal maken zitten in dat ene sprookje verwerkt.
Als kunstenaar en liefhebber van sprookjes en schrijven was mijn interesse direct gewekt. En binnen no-time kwam het plan op samen een project te starten. Dat project werd het geven van een cursus in het schrijven van sprookjes. Want schrijven en tekenen liggen heel dicht bij elkaar. Beeld en taal versterken elkaar, vullen elkaar aan en nemen soms elkaars plek in. Soms heb je aan een beeld genoeg, soms aan een paar woorden. Soms vullen beeld en woord elkaar aan en dat is waar wij onze connectie vonden. Als je schrijft ‘ze liep in het bos’, zegt dat nog niets over wie ‘ze’ is, hoe ziet ze eruit, wat draagt ze, wat voor figuur heeft ze, welke kleuren draagt ze. Hoe ziet het bos eruit, welke bomen, welke kleuren en geuren ervaart ze. Dat zijn dingen waar je, als je de zin ‘ze liep in het bos’ gaat tekenen, een duidelijk beeld bij moet hebben, anders kun je het niet tekenen.
‘De Jonge Monnik en de Adelaar’ werd mijn eerste sprookje, maar zeker niet de laatste! Inmiddels is het de eerste van een serie ‘Het Gouden Koord’ boekjes.
De Jonge Monnik en de Adelaar verteld hoe een jonge monnik met behulp van een bijzondere vriend zijn twijfels overwint en leert dat hij toch echt een goede monnik kan zijn.
Veel plezier!